Na ścieżce walki, jeźdźcy nie szczędzili niczego. Wszystko co stanęło na ich drodze zostało zniszczone lodowatym oddechem pachnącym palonym drewnem. Mimo to, ciężko znaleźć coś mniej skalanego złem i doświadczeniami świata.
Nie byli szybcy. Byli delikatni, spokojni, melancholijnie powolni, lecz nie musieli się śpieszyć. Wiedzieli że nie ma siły, która powstrzymałaby ich przed dojściem do celu. Chcą zawładnąć tym wszystkim, wszystko będzie łasić się u ich stóp. Będą nierozważni, którzy zlekceważą potęgę kryształowych ostrzy, lecz one bez większego wysiłku skarcą głupców za ich bezmyślność.
